dinsdag 28 februari 2012

Fotografie

Fotografie vind ik heel belangrijk. Omdat fotografie op diverse manieren ingezet kan worden, wil ik het hier hebben over de Magnum Photos. Toen ik 16 was ging ik voor het eerst naar een tentoonstelling van Magnum in het Stedelijk Museum, het was tevens de viering van 60 jaar Magnum Photography. Eerst had ik mijn twijfels bij "foto's" in een museum. Ik denk dat ze daarom ook zo hard binnen kwamen. Nu weet ik dat het (vaak) bij Magnum over actualiteiten gaat en de foto's zijn altijd gekoppeld aan een verhaal. Destijds was ik er perplex over, deze foto's die vertelde wat er in de afgelopen 60 jaar allemaal was gebeurd in de wereld. Het was ontzettend indrukwekkend. Mijn vader werkt bij de Volkskrant bij de foto redactie, hij heeft die baan sinds een paar jaar, maar hij heeft altijd een passie gehad voor fotografie. Hij stuurt hij mij regelmatig foto's en boeken als, 'een jaar in foto's' op. Met veel beroering kijk ik ernaar. Op een foto is het echt, en zeker op nieuws foto's waarin niks in scène is gezet. Het is een moment opname van een grotere context. De foto's van akelige situaties blijven bij mij altijd langer hangen dan 'mooie plaatjes'. Voor mij heeft het te maken met de waarheid vertellen, eerlijk zijn. Wat er speelt, al het nare waar je liever niet aan denkt of naar kijkt. Dat je bewust bent van ellende en geluk ervaart omdat het (eigenlijk) zo ver van je bed verwijderd is.

Hier drie foto's van Christopher Anderson, aangesloten bij Magnum.







Hier een aantal foto's van Micha Bar-Am, ook aangesloten bij Magnum.





Wat ook een prachtig voorbeeld is van fotografie met een verhalende context zijn de foto's van Claire Martin. Ook zij is aangesloten bij Magnum. Haar serie 'Downtown East Side' laat niet alleen prachtige foto's zien van een minder prachtig deel in de wereld maar zij heeft ook kleine stukjes achtergrond informatie bij al haar gefotografeerde mensen toegevoegd op haar website. 

Hier een aantal foto's uit de serie Downtown East side.








maandag 20 februari 2012

Films en series


Delicatessen Trailer





Trailer Carnivale season 1





Trailer Taxidermia 
deze film moet iedereen kijken, is echt de moeite waard. Kijken, omdat het op een hele boeiende en exorbitante manier verteld waar het uiteindelijk over gaat in het leven; seks, eten, nageslacht, drinken, liefde, respect voor je ouders, dood, schoonheid en kunst. Hier een link voor de hele film.



woensdag 15 februari 2012

Van, van alles.

Bij deze plaatjes, die ik overal vandaan heb, komt mijn fascinatie voor het imperfecte, shockerende en medische duidelijk naar voren. 


















vrijdag 10 februari 2012

Pieter Hugo

Pieter Hugo maakte twee reizen naar Nigeria (in 2005 en 2007) om een door mythen omgeven groep rondreizende straatartiesten te volgen, de zogenaamde Hyena Men. Vergezeld door hyena’s, pythons en bavianen, verdienen deze mannen hun geld met optredens op straat en de verkoop van traditionele medicijnen. Middels monumentale portretten heeft Hugo de complexe relaties tussen de dresseurs en hun beesten weten vast te leggen. Zijn foto’s maken op bijzondere wijze het spanningsveld tussen dominantie versus onderwerping, natuur versus cultuur en traditie versus moderniteit zichtbaar. De paradoxale relatie van de performers en hun beesten, die varieert van liefdevol naar wreed en agressief, is door Hugo nauwgezet gedocumenteerd. Eigelijk zijn dit ook een paar hedendaagse "freaks".


Pieter Hugo's Hyena men














Wooster Collective

www.woostercollective.com is een platform voor gespotte street-art. Ik krijg wekelijks update's opgestuurd via de mail. Wat ik hier bijzonder aan vind is dat iedereen er aan mee kan doen, alles word gespot en soms is het niet eens duidelijk wie het heeft gemaakt. Over de hele wereld zie je de nieuwste creatieve oplossingen voor grauwe grijze steden. Het is ontzettend inspirerend en ongelofelijk veelzijdig. Via de website kun je, je aanmelden als je op de hoogte gehouden wil worden. 


Roa in the Gambia (for wide open walls)







Seen on the streets of Reims




Hyuro seen in Valencia








Daniel Egnéus


Daniel Egnéus is een zweedse illustrator die ik vorig jaar heb onderzocht voor research. Hij inspireert mij omdat hij sierlijk en dromerige illustraties maakt. Ik zelf krijg die klus vaak niet geklaard. Hij maakt alles "mooi". Het is prachtig om te zien maar het is niet de waarheid. 



Leaving home

                                              
      
          Artwork by Daniel Egnéus Directed by Mario Greco
           Animation Mario Greco
Music Stefano Brandoni
         Marco Perugini (stop motion/After Effects)

Egon Schiele


Egon Schiele






woensdag 8 februari 2012

Cirque du Freak


Dit zijn een aantal foto's van circus "freaks". Aan het eind van de 19e en begin 20e eeuw ontstond, vooral in Amerika, een enorme belangstelling voor het "theater". De vele reizende circussen en rondtrekkende geselschappen deden hun voordeel met de groeiende behoefte aan amusement. In deze circussen verdienden niet alleen mensen hun brood die iets konden wat andere niet konden - ook metsen met aangeboren afwijkingen vormden een graag geziene attractie.

Mijn interesse voor deze afwijkende plaatjes komt voort uit mijn verleden, waarin ik op Heliomare mijn middelbare school heb gedaan. Ik was omringt door hedendaagse freaks. Dat klinkt misschien cru, maar het heeft mij sinds dien enorm geïnteresseerd. Mijn Osteogenesis imperfecte, en ziekenhuis ervaringen hebben in mij een fascinatie laten groeien. En dat geld niet allen voor zo gezegde freaks, er zijn veel verwijzingen naar medische en anatomisch incorrecte interesses te zien op dit blog.